~acetylsalicylate

it was the first time we went to a doctor's clinic. believe it or not..we all three had damn itchy rashes on our legs and feet after we woke up a couple of days ago. it may not be that serious for us to go see a physician..but sometimes it's a lot better if you can take it from the experts..especially when this country somewhat "oblige" you to do so.

every month, every citizen here spends a minimum of around $30-$40 on the province's medical insurance. whether you got sick or not..at the first day of the month you have to pay. so why the heck? its because you got a care card. everytime you get sick, you can go at any doctor..at any time and place..show your care card..and pay nothing. it's that easy..not like in philippines when most of the ill are having double troubles----first, their illness then the money to pay the check-up and the meds..it may sound free but actually you had them paid before you can even get sick. so here..no doctors accept cash after giving you the prescriptions. it is the government who pays them with what they had collected from you.

so let's go back to where i started. we were having these rashes and we went to a clinic. and believe it or not..clinics are scattered everywhere that if you accidentally fainted on your shopping you can easily go to the doctor. and the clinic we went is actually inside the mall. funny, isn't it? generally a clinic do not only hold a single doctor..but a group of doctors..and even though they are many..sometimes you still have to wait. then we entered the clinic. my mom talked to the receptionist of the clinic and presented our care cards. then we sat and wait for the medical assistants to call our names. after a long while..we were guided inside a room by the assistant and asked us what the problem is. then she wrote it in a paper..closed the door and out the papers at a pocket in the door. then we waited again..and then the doctor came in and checked us up.

then came the prescription. the doctor said the rashes may be caused by pests living in the carpets..because apartment suites are all carpeted. so now we go to the pharmacy to get our meds. like clinics...pharmacies are inside supermarkets that make it a lot easier to buy things that you really need. of course..i expect a pharmacy with one or two pharmacists that get your prescription and then hand the drug over you and its finished. but here it's a lot different. in a pharmacy there is 4 counters..and the counters represent one pharmacist. the pharmacist gets the prescription..and guess what? by the time you ask them that drug..it's the only time they make it. of course it does not work for all the drugs out there..there are drugs that are already made..but those drugs are the most common and are needed urgently. so if the drug is only made by the time you ask them..it will have a longer shelf life. and also..if it is by this system..chemicals will not be wasted.

then the drug is already made. the doctor prescribed us a cream to ease the itchyness. the person at the counter who gets the payment for the medicines is not a pharmacist..but only a normal clerk. when i got the cream..i was surprised by what is written. here..the patients are so protected that the drug they will be taking bears the name of the doctor who prescribed it..and also the name of the pharmacy who made it. so i thought that definitely it would be a crime making a mistake on prescribing a wrong drug because when that patient didn't get well..they can easily report it. i felt a little nervous because malpractice is really a crime here and the patients get justice everytime.

but of course this event will not stop me to become a good physician. it is not really my dream at first..but by having a great interest at human physiology and seeing what good it does for the people..i strongly dream of becoming a great doctor now. sometimes i even dream of finishing medicine at the world's top university--harvard medical school. it's because the foundation sometimes matters..if i study there..i can have the latest on the medical field..and provide great assistance to my future patients. really..becoming a doctor is not a pleasure to be one yourself..but the pleasure to be the one who can cure the people around you..especially those who you loved most ^________^

~acetylsalicylate

wala lang..nalungkot kasi ako bigla. amf kasi. tagal ko na rin hindi nalulungkot. kasi..araw-araw naman ako nag-oonline..nakakausap ko naman ung mga namimiss ko ng tao..so ano naman ikakalungkot ko..eh parang anjan lang din naman sila.

what's there to give up nga ba? i should have given up. i should have given up. what?
tignan mo toh.
sabi ni captain jack sparrow.
"Sometimes, FATE has a cruel way of putting things together. Maybe it's better to give up when there's no point in fighting for something anymore."

"When the ship has finally sailed, only a fool would go after it when it's already miles away."

onga naman.
ikaw ba pag alam mong wala ka nman mapapala tutuloy ka pa?
nagsasayang ka lang ng panahon.
eh may iba pa namang pwedeng gawin.

pero di pa tapos ung cnb ni jack.
"But sometimes, its a lot better to be a fool to go after what we really want and need.."

"rather than regret everything in the end..because we never even tried."

haha..sana pwedeng ulitin ung buhay noh.
para sa pag-uulit mo..wala ka ng sasayangin na panahon.
para maayos.
pero hindi.
u only have one shot.

kung nagkamali ka na.
sigurado masasaktan ka sa huli.
oo masasaktan ka na.
given na un.
pero kung sasaktan mo pa lalo ung sarili mo hanggang makarating ka sa huli.
di mas lalo ka ngsayang ng oras.
why not be true kung ano talga nraramdman mo.

parang sa love.
di mo maiiwasan na magfall sa iba kahit may mahal ka na.
given na na may masasaktan kang isa.
kahit ano gwin mo. may masasaktan talaga.
pero xmpre..piliin mo kung san ka masaya.
at least you'll nver regret kung cno man ung pinili mo.
kasi dun ka msaya eh!
kaysa piliin mo ung isa..at sbhn mo sa huli.
dpt pinili ko n lng ung mhal ko tlga..
prehas lng dn nman..mssktan dn ung isa.

wala lng. bkt nga ba ako mlungkot.
magsusulat muna ako sa diary ko. di ko pden mgetz srili ko eh
"take risks.."..amf para san pa ung cnb na yan.
^^

haha. nakakatawa lang. o ano palag ka? hahaha. para tuloy akong barumbadong adik sa kalye(ay onga pala wala na ako sa pilipinas. pero kahit na. dun na umikot mundo ko kaya un lang yung mga tinutukoy ko). ok joke lang. seryoso na. may kekwento ako sa inyo.pero bago yon. gusto ko pasalamatan ang babaeng na-itoothbrush ang shampoo at hindi toothpaste. si mithi..ung isang link sa blog ni miki(0 db mgkarhyme pa sila ng pangalan) kasi nkktuwa xa. actually kung pano sya magsulat, ganon din ako mag-isip.kaya lang, hindi ko masyado naisusulat yung mga naiisip ko, kasi parang ang boring naman kung lahat yun ilalagay ko dito, eh tayong lahat ay nag-aaral, at mas importanteng basahin niyo ang aralin niyo kaysa ang ikekwento ko sa inyo diba. ang haba na. pero salamat sa kanya kasi sisimulan ko na rin magsulat ng mga iniisip kong talaga. kung boring ka na, ganito gawin mo. puntahan mo yung exact center ng page mo, turn left 45 degrees..tumuloy ka lang hanggat makita mo yung pulang box na may puting x. ayun pindutin mo na. haha. napansin mo bang sinayang ko lang yung oras mo. o sige na nainis ka na. chupi. ^^

ok. anu nga ba yung ikekwento ko. nagsimula to nong nabasa ko yung blog ni mithi. tapos ang dami ko na naisip. matutulog na ako nun eh. nung naalala ko yung mga bagay na ginawa ko nung nasa highschool pa ako. haha. natatawa na lang ako dahil ang sama ko pala nun, malalaman mo lang naman yun pag tapos na diba., kaya nga ito na..ikekwento ko na.

hmm. naranasan mo na ba na may kagalit kang tunay...ilang buwan na kayong hindi nag-uusap. hindi nagpapansinan. yung taong ito galit sayo pero hindi mo alam kung bakit. hmm..para mas madali itago nating yung taong yun sa pangalang marc. galit sakin si marc nun, hindi ko alam kung bakit. pero nag-umpisa yun nung mga simula ng 3rd year. normal kasi na tuwing hapon, sabay kaming maglalakad pauwi, kasi may problema xang ikekwento sakin. kasi nga tinuturing niya daw akong bestfriend, ako daw lagi niya pagsasabihan ng mga problema niya sa buhay. pero nakakapagtaka lang kasi, helium xa tapos neon ako. npakadali naman pumili sa isang taga-helium na magsabi ng mga problema niya, bakit kailngan niya pa ako puntahan at sunduin pag pauwi na kami. so ayun. nung isang araw nga, naalala ko, uuwi na daw kami. tapos sabi ko sandali lang kasi hindi pa ako nakakapagligpit ng gamit ko. tapos naghintay xa dun sa harap ng neon room. tapos..hindi ko na maalala. ang alam ko sobrang tagal ko nag-ayos..tapos ngflute pa ata ako, tapos umalis na xa, kasi antagal na niya nakatyo dun. nkalimutan ko pala na andun xa..tapos ung mga sumunod na linggo at buwan, hindi niya ako pinapansin. at hindi xa pumapasok. lagi xang absent. so aun.

actually hindi yan ung tinutukoy ko. kinwento ko lang muna yan para maramdman mo ung galit niya sakin. tapos aun. pumasok xa ng isng araw, eh di gustong-gusto ko na xa kauspin, kaso wala xa lagi dun sa room nila kaya nag-iwan lang ako ng papel dun sa bag niya. sinabi ko magOL xa ng 7:00 ng gabi para makapag-usap kami sa YM. eh di un. excited na ako umuwi kasi malalaman ko na rin kung bakit xa galit. pero may nangyari at kinailangan ko magtagal sa school. tapos..nung pauwi pa..ung mga kasabay ko nag-aya pumunta sa grand. tapos eto naman ako pumayag. pumayag? teka..hindi ka ba nagtaka. ilang buwan ko ng kagalit c marc. tapos kung kelan naman maayos ko na..may nag-aya lang sakin sa grand nkalimutan ko na magOL ng 7:00.. hindi ka ba nagtaka..gano ba kahalga ung mga nag-aya sakin para ipagplit ko ang pagkaka-ayos na un..pero ngyon ko lang naman un napansin. dati hindi ko un inintindi. tpos ano ngyre sa grand. hihi. nkktuwa lng kasi tumingin kami ng wallet..mga kakikayan sa buhay..tapos..sa gitna nun bigla ko naalala na 8:00 na..mgOOL pa ako ng 7! so sinabi ko..kailangan ko na umuwi. tapos aun. nung malapit na kami sa package counter..nawawala pala ung number namin! natakot kami kasi andun lahat ng gamit namin. bumalik kami dun sa pinagtinginan namin..tapos naiwan pala dun sa may mga wallet. hoo..buti na lng! kung may nakakuha nun eh di dedz lahat ng gamit nmin. so aun na..sa sobrang kaba..pag-uwi ko nklimutan ko ata magOL. so ano..eh di lalo nagalit si marc sakin. xmpre..ikaw b..pag ginwa ko ba un sau di ka magagalit.

ok. naranasan mo na ba un? its a matter of choice db. cguro kung di ko cla snmahan sa grand..cguro nde naman sila nagalit sakin ng sobra-sobra. pero kung di ako ngOL ng alas-syete..malamng di na ako pansinin buong buhay ko nung taong un. ano nga ba ang pagkakaiba ng 3 oras sa buong buhay. anlaki noh..pero bakit nakaya kong ipagpalit un. naisip mo ba gano kahalaga...ung mga taong un. cguro kung naranasan mo to maiintndhan mo ako. pero kahit nde eh..sa kwento ko pa lang. pero cge na. tapos na un.

so ano ngyre pgktpos. cguro ngtaka ka. nagkabati naman kami bago mag-end ang 3rd year. oh db. ang bait tlga ni marc noh. kaso dun nia rin cnb na hindi na xa magfo-fourth year sa calsci. ang dahilan kasi aalis na sila papuntang U.S.. awts. anskit noh..kung kelan nman maayos na..tsaka naman xa aalis. kaya napagdesisyunan ko..i-give up ko n lng kung ano mang "nrrmdman" ko para sa knya. kasi nasaktan na ako at nsktan na xa ng sobra sobra..pnhon na para i-end ung bonds namin. tapos nun hindi pa rn xa pumsok..khit nung closing party para sa mga 4th year. kasi birthday niya nun kinabukasan. kaya may binigay sakin si ate mj. xmpre alam nio na un. so anong ggwin ko sa binigay ni ate mj. eh aalis na ung taong bibigyn ko. tingo ko ung gift na un..tapos hindi ko inakala na mga may na un bago mag4th year. ngOL si marc. huwaaaattt..akala ko ba nasa U.S. ka na. un pala papasok pa xa. at maibibigay ko pa rin ung gift na un. ok tapos na ng kwento. alam nio na ung kasunod..4th year na un eh.

pero ang hindi pa rin talaga ako mapalagay eh ung mga taong un na mhlaga sken..ano nga b cla sken?

nagtaka karin cguro bakit lagnat ang title nito. haha. sa dinami ba ng inisp ko hindi sasakit ang ulo. tapos eto pa..natuklasan ko na nakakalgnat pala ang selos. haha..lately ko lang to napansin.

nasa mall kasi kami nun...mga kahpon..sunday..tpos may ngtext sakin., tinext ni lacar sken na nagtelebabad daw cla hnggang 12 ng midnight. at may tinanong daw s kanya na dlwang tnong. pagktpos ko bshin un..ewan ko b bkt parang bumagsak ung buong mundo sakin..eh ng-usap lng namn cla sa telepono. hayy..langya namang puso toh..bakit ba napakaselosa mo. hahaha..so aun..mejo ansakit na ng ulo ko kakaisip nung mga bagay nung 3rd year..tpos nung ngselos pa ako. aun. pag-uwi dito humiga ako tpos ang init ko na pala. nkakalagnat ang selos noh.hahaha.

aun. dito ngtatapos ang walang kwentang kwento ng wlang kwentang buhay ng wlang kwentang ngsusulat na to. isumpa mo na ako dahil ninakaw ko ang oras mo at wala ka nman napala dito. pero kung naintndhan mo ako. gno ba khlga ang mga taong un sken.^^

so aun na, pagkatpos ko i-on ung pc, sinalang ko na ung mantika na lulutuan ko ng tokwa. un kasi ung gustong ulam ng kapatid ko eh. deep fry daw, kaya naisip ko matagal pa iinit ung mantika. so chineck ko muna ung pc. xmpre, my normal routine, YM tpos friendster. tapos nung nasa friendster na ako, may bago kasi mga pictures si lacam kaya mejo nagtagal ako.

then...siguro naman nahulaan mo na. naaamoy ko na yung usok nung mantika na mainit na, eh may smoke alarm ung apartment namin, pag tumunog ung alarm ng matagal, pupunta dito ung fire men at palalabasin ang lahat ng tao sa building na un. xmpre auko mangyri un db..ang aga-aga pa..kaya nagmadali ako tinakpan ko ng cloth ung lutuan. tapos clinear ko ung smoke sa bahay. un pala, hindi ko pa nai-ooff ung stove! so pagdating ko ulit sa kusina, nakita ko majo sunog na ung cloth...nilagyan ko ng tubig tpos nilgay ko ulit..tpos...whoossh....nagliyab xa! huwaaaattt..di ko na alam ung ggwin ko..ung smoke alarm tumutunog na! nagising si mama pagktapos ko patayin ung apoy. xmpre kumuha ako ng mas makapal na cloth na dinamp ko ng hot water at konting sabon..para mawalan ng source ng oxygen ung fire diba..pagkagising niya dinala niya agad ung umuusok na lutuan sa may bintana..para sa labas mag-usok..kasi inuubo na ako sa smoke na nasa bahay..at tumtunog pa rin ang smoke alarm at super nagpapanic na ako deep inside. may asthma kasi ang brother ko.buti n lng tulog pa xa at nasa kwarto xa.. tpos naisip kong paypayan ung smoke alarm para tumigil na..kasi pag oxygen lng ung nararamdman nia titigil na xa. hay buti na lng tumigil na...at hindi pumunta ung bumbero para palabasin kami lahat.

natunaw ung fan sa exhaust..kasi nasa taas lang un ng stove, tapos kulay itim na ung dingding na dati ay puti. xmpre nilinis ko un ng mabuti..baka paalisin kami sa apartment..mahirap maglipat tsaka mag-hanap ng bagong titirhan diba..hayy..grabe..sobrang kinabahan ako na kasalanan ko naman. hehehe..di naman maikakakaila na kasalanan ko naman talaga diba..hayy..ang t*nga ko tlga..

lesson learned(ay di pala learned. actually matagal ko na alam na bawal iwanan ang niluluto..di ko lang ine-excercise). lahat ng natutunan mo..gamitin. hahaha...stupid me. ayun. un lng ung bago sakin ngayon. malapit na enrollment namin at sobrang knakbahan ako sa ggwen ko sa school..ingat kau guys at keep in touch^^